वय तर माझे सोळा सत्रा
स्वभाव अगदी भोळा-भित्रा

आधार जिवाला वाटावा
असा कुणी मज भेटावा !

जो येतो तो भवती फिरतो
सौंदर्याचे कौतुक करतो
हा त्रास जयाने निपटावा
असा कुणी मज भेटावा !

कुणी म्हणे मज गुलाब हसरा
कुणी म्हणे मज गुणी शर्करा
अभिमान ज्यापुढे फिकटावा
असा कुणी मज भेटावा !

ब्रह्मचारी मज देतो टॉफी
गृहस्थ पाजितो काळी कॉफी
पण संसार जयासी थाटवा
असा कुणी मज भेटावा !

एकोणिस वा वीस वयाचा
मलाच राहील वचक जयाचा
मन-पतंग त्याने काटावा
असा कुणी मज भेटावा !