सोनफूल तू, रानवेल मी
सोड हा अविचार तू
आधार तू, जीवनी आधार तू !

कोठली मी? तू कुणाचा?
योग आला दो जिवांचा
शून्य माझ्या अंतरीचा उजळला अंधार तू !

चांदण्याचा हा फुलोरा
रोमरोमी ये शहारा
दिवसरात्री उधळला रे आगळा शृंगार तू

तू विसावा प्राणनाथा
प्रीतीचा सौभाग्यदाता
सोनियाच्या पाउलांनी दिपविला संसार तू