मानिली आपुली तुजसि मीं एकदां ।
दुःख शोक न कदा शिवुत तुजलागिं ते ॥

वंचिलें त्वां जरी हितचि तव वांच्छितों ।
वरुनि सन्मार्ग तो धरिं सदा सुमतितें ॥

कष्ट जरि सोशितां वच नये मोडितां ।
म्हणुनि जातों अतां गाळि नयनाश्रु ते ॥