विठ्ठला, समचरण तुझे धरिते
रूप सावळे दिव्य आगळे, अंतर्यामी भरते

नेत्रकमल तव नित्‌ फुललेले
प्रेममरंदे किती भरलेले
तव गुण-गुंजी घालीत रुंजी
मानस-भ्रमरी फिरते

अरुण-चंद्र हे जिथे उगवती
प्रसन्‍न तव त्या अधरावरती
होऊन राधा माझी प्रीती
अमृतमंथन करिते

जनी लाडकी नामयाची
गुंफुन माला प्राणफुलांची
अर्पुन कंठी मुक्तीसाठी
अविरत दासी झुरते