त्यांच्याच पावलांचा, हा नाद ओळखीचा ग

कमलें सरांत फुलली, कुसुमें वनात खुलली
करण्यास मान त्यांचा..

येतां सखा हसूं का? क्षण कांहीं वा रुसूं का?
रुसवा हसावयाचा..

लटके रुसून कांहीं, क्षण बोलणार नाहीं
हा मान मानिनीचा..

कवटाळिता तनूला, कुरवाळिता हनूला
रुसवा टिके कशाचा?..

विसरून जीवभावा, देईन आत्मदेवा
तांबुल चुंबनाचा..