जा बाळे जा, सुखे सासरी
नको गुंतवू मन माहेरी

भाग्यवती तू मुली खरोखर
लाखामधले एक मिळे घर
पणावाचुनी पूर्ण स्वयंवर
पुरुषार्थाची होसी सहचरी

शब्दांवाचून असते भाषा
जाण पतीचे भाव मनीषा
सखी सचिव तू होई शिष्या
वडील गुरुंची करी चाकरी

तुझा लाडका अल्लड वावर
आता कुठुनी माझ्या घरभर
द्राक्षरसाचा मधूर तुझा स्वर
पडेल कानी कुठुनी दिनभरी