लाज वाटे आज बाई वाटतो आल्हादही
व्हवयाची भेट त्यांची व्हायचा संवादही

जवळ येते ती घडी अन्‌ दूर जातो धीर का?
भरून येती उगीच डोळे, कंप देही सारखा
भास होतो पावलांचा, कानी येते सादही !

दोन भुवया या कमानी पापण्यांची तोरणे
प्रियकराच्या स्वागतासी सिद्ध झाली लोचने
जीव थांबे लोचनी त्या, ना तनूची दादही !