माझ्या छकुलीचे डोळे दुध्या कवडीचे डाव
बाई, कमळ कमळ, गोड चिडीचं ग नांव

जरी बोलते ही मैना, माझी अजुन बोबडे
मला लागती ते बाई खडीसाखरेचे खडे

सार्‍या जगाचं कौतुक इच्या झांकल्या मुठींत
कुठें ठेवूं ही साळुंकी, या डोळ्याच्या पिंजर्‍यांत!

कसे हांसले ग खुदकन माझ्या बाईचे हे ओंठ
नजर होईल कोणाची, लावुं द्या ग गालबोट!