म्हणते जाईन सोडून राधे तुझा शेजार ग
तुझ्या खट्याळ कान्ह्यानं मला केलं बेजार

वेणीफणी करून, काजळ-कुंकु लेवून
माझा ठेवणीतला शालू भरजरी
नेसून निघाले मी बाहेरी
आला कसा कुठुन, पिचकारी घेऊन
गेला विसकटून मोलाचा साजशिणगार माझा

जाता मार्गामधून, खडे मारी मागून
माझा दहीदुधे भरला घडा
टाकी फोडून कसा ग धडधडा
सासू छळते मला, जीव वेडावला
सुना सुना वाटे ग माझा सारा संसार मला

मोठा अवखळ कान्हा, पाडी भूरळ मना
कुंजवनात मुरली घेउनी
छेडी मंजूळ रागरागिणी
झाले गेले विसरून, जीव येतो फुलून
लागे वाजाया अंतरी प्रेमसतार