मुरलीधर घनश्याम सुलोचन
मी मीरा तू माझे जीवन

तुझ्या मूर्तिविन या डोळ्यांना
कृष्ण सख्या रे काहि दिसेना
एकतारिच्या सुरात माझ्या
तुझेच अवघे भरले चिंतन

श्यामल तनुचा तव देव्हारा
जीव-ज्योतिला माझ्या थारा
चिंतनात मी रमते तुझिया
सोबत करतालांची किणकिण

विषासही तू अमृत केले
या वेडीला जीवन दिधले
हे उरलेले जीवित माझे
तुला मुकुंदा, करिते अर्पण