मावळतीचे रंग पुसटले भरून आला ऊर
सुरांनो जाऊ नका रे दूर

इथवर संगे आलात माझ्या
आठवणी या मनात ताज्या
तुमच्याविण हे जीवन सारे होईल रे बदसूर

संगत माझी करीत आला
दोन पाउले आणखी चाला
आरतीस या तुम्हीच लावा शेवटचा कापूर

तिन्हीसांज रे झाली आता
रात कलावी गाणे गाता
जोवर तुम्ही गळ्यात तोवर राहिल माझा नूर

जिथे वेचले माणिकमोती
तिथेच पुसली अवघी नाती
फिरेल शोधित जग हे माझ्या राखेमधले सूर