मावळतीचे रंग पुसटले भरून आला ऊर
सुरांनो जाऊ नका रे दूर

इथवर संगे आलात माझ्या
आठवणी त्या मनात ताज्या
तुमच्याविण हे जीवन सारे होइल रे बदसूर

संगत माझी करीत आला
दोन पाऊले आणखी चाला
आरतीस या तुम्हीच लावा शेवटचा कापूर

तिन्हीसांज रे झाली आतां
रात कलावी गाणें गातां
जोवर तुम्ही गळ्यांत तोवर राहिल माझा नूर

जिथे वेचले माणिकमोती
तिथेच पुसली अवघी नाती
फिरेल शोधित जग हे माझ्या राखेमधले सूर