वाळवंटांतून भीषण वैराण
चालले जीवन, चालले जीवन

वाळूचा सागर, क्षितिजे चौफेर
त्यावर लोळते जळते अंबर
रेतीस नाचवी वाफेचे तुफान

गेले रे गेले रे संगती-सोबती
पुसट पाऊले ठेवून मागुती
कितीक जायाचे असेच अजून

कलला कलला दिवस कलला
उंटांच्या पायांनी काळ हा चालला
लांबल्या सावल्या चालल्या सोडून