आला स्वप्‍नांचा मधुमास
उमलवीत उरीचा उल्हास

निद्रेच्या भूमीवर फुलल्या
स्वप्‍नसुमांच्या कळ्या कोवळ्या
मूक मनीषा अंतरातल्या उधळती स्वैर सुवास

ही नटवी प्रीतीची कलिका
घडीघडी दावी अनंतरूपा
धुंद करी अर्पुनी मनमधुपा अद्‍भुत प्रणयविलास

टवटवली मृदु शैशवसुमने
लेवुनी ते मधुमंगल लेणे
अनिर्बंध मन गुंगत गाणे, भोगी छंद सुखास

जागृतीत जे जे वांच्छियले
ते ते या स्वर्भूमधी रुजले
रसरंगे अंतर्जग नटले नाचत जीवनरास