म्हणुनिया विनवित मेघा तुला
रामगिरीवर एक यक्ष मी
काळ कंठितो विरही कामी
कसा सांगु मी शाप भोगतो व्यथा जाळते मला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
स्वीकारी या कुटजफुलांते
ऐक प्रार्थना प्रसन्नचित्ते
स्वागत करितो प्रीतिवचाने प्रणयी हा पोळला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
तुला पाहुनी सुखासीनही
कातर होती, होती विरही
कथा काय मग कंठमिठीचा प्रिय ज्यांचा तुटला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
तप्तांचा तू असशी आश्रय
इंद्रसचिव तू, तू करुणामय
निरोप माझा घेउनी जाई अलकानगरीला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
प्रिया दूर मम तिला भेटशिल
मनी वाटते नाहि न म्हणशिल
विफल विनवणी सुजनी बरवी नको शठीं सफला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
कुठला घ्यावा मार्ग प्रथम तो
सांगुनि नंतर निरोप कथितो
दूत होऊनि पोचिव माझ्या दुःखी दयितेला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
गीत | - | वसंतराव पटवर्धन |
संगीत | - | पं. जितेंद्र अभिषेकी |
स्वर | - | पं. जितेंद्र अभिषेकी |
गीत प्रकार | - | गीत मेघ, ऋतू बरवा, मालिका गीते, कविता |
टीप - • गीत क्रमांक १ • 'गीत मेघ' - अनुवादित 'मेघदूत'मधून • वाहिनी- सह्याद्री, कार्यक्रम - 'प्रतिभा आणि प्रतिमा' (१९८०) • निवेदन- ज्योत्स्ना किरपेकर • सादरकर्ते- अरुण काकतकर • ध्वनीफीत सौजन्य- डॉ. वसंतराव पटवर्धन |
कुटज | - | एक प्रकारचे जंगलात सापडणारे फूल. (वनस्पतीचे शास्त्रीय नाव- Wrightia antidysenterica) |
दयिता | - | प्रिय स्त्री. |
बरवा | - | सुंदर / छान. |
शठ | - | लुच्चा, ठक. |
आषाढाच्या पहिल्या दिवशी अवचित दिसशी मला
म्हणुनिया विनवित मेघा तुला
रामगिरीवर एक यक्ष मी
काळ कंठितो विरही कामी
कसा सांगु मी शाप भोगतो व्यथा जाळते मला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
स्वीकारी या कुटजफुलांते
ऐक प्रार्थना प्रसन्नचित्ते
स्वागत करितो प्रीतिवचाने प्रणयी हा पोळला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
तुला पाहुनी सुखासीनही
कातर होती, होती विरही
कथा काय मग कंठमिठीचा प्रिय ज्यांचा तुटला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
इतरां जरि तू धूम-ज्योती
सलिल वायुची असशिल मूर्ती
दूत प्रियेस्तव मदनपीडिता असेच वाटे मला
म्हणुनिया विनवित मेघा तुला
तप्तांचा तू असशी आश्रय
इंद्रसचिव तू, तू करुणामय
निरोप माझा घेउनी जाई अलकानगरीला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
प्रिया दूर मम तिला भेटशिल
मनी वाटते नाहि न म्हणशिल
विफल विनवणी सुजनी बरवी नको शठीं सफला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
कुठला घ्यावा मार्ग प्रथम तो
सांगुनि नंतर निरोप कथितो
दूत होऊनि पोचिव माझ्या दुःखी दयितेला
म्हणुनिया, विनवित मेघा तुला
हातामधले हेमवलय हे
सखिविरहाने गळते आहे
पुन्हा पुन्हा मज शाप आठवे धनाधिपे जो दिला
म्हणुनिया विनवित मेघा तुला