चैत पुनवेची रात आज आलिया भरात
धडधड काळजात माझ्या माईना
कदी कवा कुठं कसा जीव झाला येडापिसा
त्याचा न्हाई भरवसा तोल र्‍हाईना
राखली की मर्जी तुमच्या जोडीनं मी आले
पिरतीच्या या रंगी राया चिंब ओली मी झाले
राया सोडा आता तरी काळयेळ न्हाई बरी
पुन्हा भेटु कवातरी साजणा
मला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा

कशा पाई छळता, मागं मागं फिरता
असं काय करता, दाजी हिला भेटा की येत्या बाजारी
सहाची बि गाडी गेली नवाची बि गेली
आता बाराची गाडी निघाली
हिला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा

ऐन्यावानी रूप माझं उभी ज्वानीच्या मी उंबर्‍यात
नादावलं खुळंपिसं कबुतर हे माज्या उरात
भवताली भय घाली रात मोकाट ही चांदण्याची
उगा घाई कशापायी हाये नजर उभ्या गावाची

शेत आलं राखणीला राघु झालं गोळा
शीळ घाली आडुन कोणी करून तिरपा डोळा
आता कसं किती झाकू सांगा कुठवर राखू
राया भान माझं मला र्‍हाईना
मला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा

कशा पाई छळता, मागं मागं फिरता
असं काय करता, दाजी हिला भेटा की येत्या बाजारी
सहाची बि गाडी गेली नवाची बि गेली
आता बाराची गाडी निघाली
हिला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा

आला पाड झाला भार भरली उभारी घाटाघाटात
तंग चोळी अंग जाळी टच्च डाळींब फुटं व्हटात
गार वारा झोंबणारा द्वाड पदर जागी ठरंना
आडोश्याच्या खोडीचं मी कसं गुपीत राखू कळंना

मोरावानी डौल माझा मैनेवानी तोरा
औंदाच्या गा वर्साला मी गाठलं वय सोळा
जीवा लागलीया गोडी तरी कळ काढा थोडी
घडी आताची ही तुम्ही र्‍हाऊ द्या
मला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा

कशा पाई छळता, मागं मागं फिरता
असं काय करता, दाजी हिला भेटा की येत्या बाजारी
सहाची बि गाडी गेली नवाची बि गेली
आता बाराची गाडी निघाली
हिला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा