बंद ओठांनी निघाला पेटलेला एकला
दाटलेल्या अंतरीचा सूर झाला मोकळा

का दुभंगु का नये हा क्षितिज पडदा एकदा
फक्त कानी येत त्याच्या येथ दिडदा सर्वदा
कोण होता तेही आता आठवेना त्याजला
दाटलेल्या अंतरीचा सूर झाला मोकळा

लोळ आला अन्‌ विजेचा रान सारे पेटले
भूत जन्मापूर्वीचे त्या तेथ त्याला भेटले
वादळापूर्वीच झाला तो निनावी एकला
दाटलेल्या अंतरीचा सूर झाला मोकळा

हालली का गर्द जाळी कापरे झाले दिवे
गोठलेल्या या गळ्याचे स्तब्ध येथे पारवे
तो न गातो, ऐकतो तो सूर अपुला आतला
दाटलेल्या अंतरीचा सूर झाला मोकळा