गोड तुझी बासरी, श्रीहरी
दिनरजनीं रे फुलवित स्वप्‍नें घुमते मम अंतरीं

स्वर मुरलीचे पडतां कानीं
वसंत फुलतो वनीं-उपवनीं
गुंगत राही त्रिभुवन अवघें मंजुळ नादांवरीं

तव मुरलीच्या ऐकुनि नादां
हंसते, फुलते भोळी राधा
सदैव माझ्या मनीं श्यामला मूर्ति तुझी हांसरीं