हळूहळू बोल कृष्णा, हळूहळू बोल

सासू दळते पलीकडे, तिला लागेल कानोसा
नणंद बसली माजघरी, तिला लागेल कानोसा
येतिल केव्हा माडीवरी, नाही त्याचा भरवसा

अजून सूरज नाही मावळला
तोच आलास चोर पावला
आणि ढळता पदर माझा धरला, जीव माझा घाबरला

आभाळात चमकू दे चंद्राला
सगळ्यांचा लागल्यावरी डोळा
रिझवाया येइन तुला अलबेला, कृष्णा, वचन देते तुला