हीच राघवा, हीच पैंजणें

हीच लेवुनी माझी वहिनी
विहरत होती भयाण रानीं
भूषविली पदकमले ज्यांनी
रुणुझुण रणुझुणू गाउनि गाणे

वहिनीला मी माता मानुन
सांज-सकाळी करिता वंदन
ज्यांच्यावरती खिळले लोचन
तीच तीच रे ही आभरणे

अलंकार वहिनीचे दुसरे
ठाउक ना मज रघुराया रे
ओळखिली पण पदिंची नूपुरे
घडली ज्यांची रोज दर्शने

ज्या चरणांस्तव देह वाहिला
त्याविण ठाऊक काही न मजला
मुखचंद्र जिचा कधि न पाहिला
कसे ओळखू अन्य दागिने?