दिवसामागूनि दिवस चालले, ऋतू मागुनी ऋतू
जिवलगा, कधि रे येशील तू?

धरेस भिजवुन गेल्या धारा
फुलुन जाइचा सुके फुलोरा
नभ धरणीसी जोडुन गेले सप्तरंग सेतू

शारदशोभा आली, गेली
रजनीगंधा फुलली, सुकली
चंद्रकलेसम वाढुन विरले अंतरीचे हेतू!

हेमंती तर नुरली हिरवळ
शिशिर करी या शरीरा दुर्बळ
पुन्हा वसंती डोलू लागे प्रेमांकित केतू!

पुनरपि ग्रीष्मी तीच काहिली
मेघावलि नभि पुनरपि आली
पुनश्च वर्षा लागे अमृत विरहावर ओतू!