किति सांगुं तुला मज चैन नसे ॥

हें दु:ख तरी मी साहुं कसें ।
या समयिं मला नच कोणि पुसे ।
हा विरह सखे मज भाजितसे ।
मन कसें आवरूं ।
किति धीर धरूं । कसें करूं ॥

हे बंधु नव्हत मम वैरि खरे ।
दावीती कसें वरि प्रेम बरें ।
बोलोनी पाडीती हृदयासी घरे ।
नको नको मला जिव ।
विष तरि पाजिव ।
सखे सोडिव ॥