लागती गे काळजाला तीर हे तेढे तुझे
आवळाया कंठ माझा नागिणी वेढे तुझे

बाई ग पुसता पुसेना झाक ही गालावरी
काय ही किमया कळेना वाढते लाली तरी
सोडविताही सुटेना लाजरे कोडें तुझे

भाव मनिचें कोवळें की पारिजाताची फुलें
नाचता झेलावयातें मखमली ही पावलें
चालुं दे हृदयावरी या कथ्थकी तोडे तुझे