मन माझे भडकुनि गेले आली भ्रांति चित्तासी
म्हणोनिया दैवा झालें ऐसी कारागृहवासी
रामाच्या अभिषेकाने होइल भरत उदासी ॥

मग कौसल्येची सत्ता न पुसे कोणी कैकयिसी
गणती मग माझी कोठे आश्रयहीन ही दासी
जरि सुटले आजचि येथुनि साधि न कार्यासि ॥