मन पिसाट माझें अडलें रे,
थांब जरासा !

वनगान रान गुणगुणलें;
दूरांत दिवे मिणमिणले;
मधुजाल तमानें विणलें रे,
थांब जरासा !

ही खाली हिरवळ ओली;
कुजबुजून बोलूं बोली;
तिमिराची मोजूं खोली रे,
थांब जरासा !

नुसतेंच असें हें फिरणें
नुसतेंच दिवस हे भरणें
नुसतेंच नको हुरहुरणें रे,
थांब जरासा !