मी एकटाच होतो, होतो अबोल झालो
क्षण पाहता तुला मी, माझा न मीच उरलो

उन्‍मत्त वेदनेला फुटले निळे धुमारे
उध्वस्‍त या मनाला दिसले नवे किनारे
तू बोललीस तेव्हा हरवून मीच गेलो

स्मितातुनी तुझ्या ग होती पहाट फुलली
आरक्त जाणिवांची होती फुले उमलली
नेत्रास नेत्र मिळता मी जायबंदी झालो