किल्ल्यावर्ची ती तोफ. तिचा खिळा नष्ट केला तरच जय-विजय. सर्जा-कस्तुरीचं तोफ यशस्वी झाल्यानंतरचं प्रवासी प्रदीर्घ गीत. त्यात किती किती भरायला सांगितलं ! मला करावं लागलं. आठ मिनिटांचं गीत. असो.
पं.हृदयनाथ मंगेशकर, लतादीदी, पुन्हा शब्द, गीत-संगीत आणि ऋणानुबंधाने जोडलं जाणं. डोईचा पदर खांद्यावर न जाता पुन्हा डोईवर घेऊन तो भरजरी करावा एवढं शिकलो. गाण्याचं ते पथ्य पाळलं.

या लांबलेल्या आठ मिनिटांच्या गीताच्या शेवटी माझी नसलेली ओळ टाकली. कशासाठी तेही कळत नाही. 'मन पाखरू धुंद झाले'. मी असं कसं लिहिणार?
(संपादित)

ना. धों. महानोर
'कवितेतून गाण्याकडे'
सौजन्य- पॉप्युलर प्रकाशन, मुंबई

* ही लेखकाची वैयक्तिक मते आहेत. या लेखात व्यक्त झालेली मते व मजकूर यांच्याशी 'आठवणीतली गाणी' सहमत किंवा असहमत असेलच, असे नाही.

  इतर संदर्भ लेख