नवरंग उधळीत ये नभा, नवतेज उजळीत ये नभा

तम हा निशेचा संपवी, नैराश्य अवघे लोपवी
आशाघनातून तृप्तीच्या धारा निरंतर वर्षवी
आनंदमय नवचेतना देईल सकला नवप्रभा

तव छत्र देते साउली, होते जगाची माउली
श्रमिकांस वा धनिकांसही माया सदा तू दाविली
तुलना नसे विस्तीर्ण तव हृदयातल्या त्या सौरभा

विश्वास तू विश्वास दे, शांती-सुखाचा श्वास दे
भयदंभ काढुनी टाकण्या अद्वैत भास्कर येऊ दे
तुझिया अलौकिक स्वागता उत्तुंग हिमगीरी हा उभा