नीज वो श्रीहरी चांद ये मोहरू
नंदराणी तुला गातसे हल्लरू

विहगगण झोपला झोपि गेले तरू
वात हळुवारसा लागला वावरू
झोपली गाऊली झोपले वासरू

नीज वो श्रीधरे नीज वो सावळे
माझिया मांडिये स्वर्गसुख पेंगुळे
शांतरस त्यावरी घालते पांघरू

आणखी जपतपा काय मी आचरू
ब्रह्म ते माझिया पोटीचे लेकरू
आस मी कोणती आज चित्ती धरू