पहाटेच्या या प्रहरीं
म्हणा हरि हरि हरि

रात्र शेवटाला गेली
उखा आभाळीं उदेली
फुलारली झाडें-वेलीं
जाग वारियासी आली
वेळ शीतळ साजिरी
पक्षी गाती नानापरी

गेला दिस नाहीं येत
कांहीं करावें संचित
साधा आपुलालें हित
नाम वाचे उच्चारित
नाम घेता घरींदारीं
उभा विठ्ठल कैवारी

सरे अंधाराचा पाश
झरे मोकळा प्रकाश
मुखें करा नामघोष
जाति जळोनिया दोष
तुका ह्मणे जन्मावरी
ठेवा तुळस-मंजिरी