फांद्यावरी बांधिले ग मुलींनी हिंदोले
पंचमिचा सण आला डोळे माझे ओले

श्रावणाच्या शिरव्यांनीं आनंदली धराराणी
माझे पण प्राणनाथ घरीं नाही आले

जळ भरे पानोपानी संतोषली वनराणी
खळाखळा वाहतात धुंद नदीनाले

पागोळ्या गळतात, बुडबुडे पळतात
भिजलेल्या चिमणीचे पंख धन्य झाले

आरशांत माझि मला पाहूं बाई किती वेळां
वळचणिची पाल कांही भलेबुरे बोले