रघुपती आपल्या पदस्पर्शाने पावन मज केले

अनेक शतकांचे धुलीकण
बसले होते अंग लपेटून
पाषाणाचे कठोर दु:सह जीवन मी जगले

देवेंद्राने मला फसविले
अजाणता मी पापी ठरले
पतिच्या निष्ठूर शापवाणीने हाय बळी पडले

दिनरात्रीचे मोजित क्षण क्षण
वाट पाहिली व्याकुळ होऊन
करुणाघन तू या अबलेला संजीवन दिधले