रोग पिरतीचा जडला मशि !
ग बाई, चारचौघांत सांगू कशी?

एक आला तुरेवाला
लाल कमरेला शेला
झोकनोक बघुनिया जीव थोडा थोडा झाला
त्याच्या रुबाबाला पडले फशी !
ग बाई, चारचौघांत सांगू कशी?

नाही दवा, नाही पाणी
तगमग जीवघेणी
जळातून काढलेल्या तडफड माशावाणी
राती आसवांनी भिजते उशी !
ग बाई, चारचौघांत सांगू कशी?

वय बारा वर चार
पाय कापे टाकताना अहो नवखळा नार
जिथे गांगरले कैक मुनी-ऋषी !
ग बाई, चारचौघांत सांगू कशी?