सजल श्याम घन गर्जत आले
बरसत आज तुषार
आता जीवनमय संसार

नाचवीत तळहाती ज्वाला
वणव्याच्या कमरेस मेखला
बांधुनिया हा ग्रीष्म कृतांतापरी करी संहार

लोपुन गेले वसंतवैभव
सुगंध विरले नुरले मार्दव
मंजुळ कोकिळकूजन सरले होत सुने सहकार

जळक्या पिवळ्या माळावरती
पुलकित गंधित झाली माती
बिजें तृणांची गर्भामधुनी देत नवा हुंकार

रित्या नद्या सुकलेले निर्झर
भकास राने उदास डोंगर
कृतज्ञतेने बघती श्रवती मेघांचे ललकार