सांग मजला सारिके तू, प्रिय किती त्या माहिती
सांग कुठल्या विविध रूपे मजसी असतील पाहती

कल्पिते या अंतरी मी रोज त्यांना मीलना
दूर जाता प्रियसखा हा एक चाळा स्‍त्रीमना
नाथ तेथे एकटे, मी या इथे ही एकटी

भिजुनी वीणा होय ओली, अश्रू नयनी दाटता
पुसत ती मी मलिनवसना, गीत त्यांचे गुंफिता
कल्पिते मी शाप सरता तेच वेणी बांधती

पूजिते मी देवतांना, विरहकृश त्या चित्रिते
अंग टाकी भूमिवरती, तरीही मजला वाटते
दूत येइल सुखविण्या कुणि शब्द घेऊन संप्रती