सासुर्‍यास चालली लाडकी शकुंतला
चालतो तिच्यासवे, तिच्यात जीव गुंतला !

ढाळतात आसवे मोर-हरीणशावके
मूक आज जाहले सर्व पक्षी बोलके
यापुढे सखी नुरे, माधवी-लते तुला !

पान पान गाळुनी दुःख दाविती तरू
गर्भिणी मृगी कुणी वाट ये तिची धरू
दंती धरुन पल्लवा आडवी खुळी तिला !

भावमुक्त मी मुनी, मला न शोक आवरे
जन्मदांस सोसवे दुःख हे कसे बरे?
कन्यका न कनककोष मी धन्यास अर्पिला !