शिक एकदा खरेच प्रीत तू करायला
हृदय लागले तुझे कधीच दरवळायला

पापण्यांवरी तुझ्या फुले अनेक डवरली
लोचनांतुनी सुगंध लागला झरायला

चांदणे टिपूर सांडले तुझे सभोवती
अन्‌ चकोर बघ तुझाच लागला झुरायला

हा वसंत ही फुले, क्षणैक हा ऋतू सखे
बहर आजचा उद्या मिळेल का बघायला?

चंद्र पौर्णिमेत आज, रात्र पौर्णिमेतली
हीच वेळ चांदण्यात जायची भिजायला