श्रीमंत पतीची राणी, मग थाट काय तो पुसतां ।
बंगला नवा नवकोनी, फुलबाग बगीचा भवता ॥

किती दासी जोडुनि पाणि,
"जी" म्हणतील कामाकरितां ।

ही जात्या चतुर शहाणी,
पति मुठींत ठेविल पुरता ।

सुग्रास बसुनि खायाला ।
म‍उ शय्या लोळायाला ।
गुजगोष्टि काळ जायाला ।
ना काम, धाम, ना चिंता ।
ही फुगेल बघतां बघतां ॥