सोडुन वैभवमंदिर अपुले, सोडुन द्वारापुरी
दळितसे देव जनीच्या घरी

श्यामल कोमल कांती सुंदर
तांबुस शोभे जरि-पीताम्बर
तन्मय होऊन हरी गातसे ओवी जात्यावरी

गहिवरलेले डोळे मिटुनी
श्रीकृष्णाची मूर्ति स्मरोनी
नाम तयाचे ओवीतुन ती गुंफे सुमनापरी

दाणे सरता नयन उघडिले
कृष्ण सावळे तिने पाहिले
भावफुलांचे आसू पडती श्रीहरिचरणांवरी