सुख आले माझ्या दारी
मज काय कमी या संसारी?

तो स्वर्ग नको मज, नकोच ती पुण्याई
हे भाग्य पुरे की मी बाळाची आई
माझ्या पुरती ही इंद्रपुरी

नयनांत तुझ्या मी बघते स्वप्‍न उद्याचे
या इवल्या हाती लपले दिन भाग्याचे
बाळगिली ही आस उरी