त्रिभुवनपालक रघुवीर तो स्वामि अयोध्येचा
वनवासी तुम्हीं आज पोरके पिता असुन तुमचा

कुणी रजकानें मला निंदिले सहजी गमतीत
अग्‍निशुद्ध मी असुन त्यागिले मजला रानांत
गर्भवती मी केवळ जगले विचार येता तुमचा

तुम्हां मुखीचे हास्य पाहुनी विसरलेहि दु:ख
बोल बोबडे ऐकुन वाटे स्वर्गीचे सौख्य
पतीपारख्या स्त्रीला केवळ अधार पुत्रांचा

घ्या बाळांनो शिकून विद्या आणि धनुर्वेद
राज्य पृथ्विचे जिंका देते आई आशीर्वाद
आशीर्वाद कधि होइ न खोटा सती जानकीचा