तुझे असून तुजपाशी
तू जागा चुकलासी

कल्पतरू तो असता दारी
वणवण फिरशी का बाजारी
स्वर्ग तुझा तो तव संसारी
सुख त्याचे अविनाशी

कस्तुरीमृग तू, तुला न कळले
सुगंध शोधीत जीवन सरले
घे चाहूल सुख कोठे दडले?
ते तुझिया कर-पाशी

चुकलो त्याची खंत नको पण
चुकता चुकता घडते जीवन
अनुतापाने येते उजळून
मळले जे भवपाशी