ऊठ मुकुंदा, हे गोविंदा, मनरमनणा सत्वरी
सख्या दाटला तव स्‍नेहाचा पान्हा माते उरी

विहंग वर गगनात विहरती, गात तुला वागती
दंवबिंदूंनी नटुनी अवनी आनंदे हासती
शेवंती दरवळली रानी फुलला बघ केवडा
प्राजक्ताच्या मृदु पुष्पांचा पडला दारी सडा

धुंद वाहतो गंध, निवळले चंद्राचे चांदणे
रांगोळ्यांनी सजू लागली गोकुळिची अंगणे
गोपी यमुनाजळा चालल्या कुंभ सवे घेऊनी
वनी निघाल्या गोपालांचा श्रवणी पडतो ध्वनी

मंथन करिता द्विजननांची किणकिणती कंकणे
सडे शिंपिता व्रजबालांची रुणझुणती पैंजणे
तिष्ठती द्वारी तुझे सौंगडी वाट तुझी पाहती
हे घननिळा, हे गोपाला, तुजला आवाहती