ऊठ विठ्ठला, उठी गोपाला, उठवी चराचरू
प्राचीवरती प्रकाश फुलला, उठला बघ दिनकरू

विहंग उठले, उठल्या धेनु, दोघे, कालवडी
मार्ग लक्षिती तव शिखराचा पुण्यवंत कापडी
किर्तनरंगी आळविती तुज नारद-मुनी-तुंबरु

जागे झाले पुंडलिकाचे माय-पिता सज्‍जन
प्रभातकाळी तुज भक्तांचे घडण्या मुखदर्शन
कुणी काकडा घेऊन आले आरतीत सत्वरू

फूल उमलते जसे कळीतून उघडी नयनदले
तेजोमय दीपातून जैसे तिमिरी तेज फुले
संतजनांच्या आनंदाचा परिसावा गजरू