या मीरेचे भाग्य उजळले
गिरिधर माझ्या स्वप्‍नी आले

आळवीत मी होते भजनी
देखियले नव्हते नयनांनी
आज मला ते सौख्य लाभले

व्यथा मनाची आता सरली
जननिंदेची भीती नुरली
भवसागर मी तरले तरले

मीरेसंगे नाचे मोहन
तालही धरिती पायी पैंजण
रात संपली केव्हा नकळे