लाविते मी निरांजन तुळशीच्या पायापाशी ।
भाग्य घेउनिया आली आज धनत्रयोदशी ॥

आली दिवाळी दिवाळी, पहाटेच्या त्या आंघोळी ।
घरोघरी जागविते माय मुले झोपलेली ॥

घरोघरी दीपज्योती वरसाचा मोठा सण ।
क्षणोक्षणी होते आई आज तुझी आठवण ॥

चार वरसांमागे होता हात तुझा अंगावरी ।
कधी नाही जाणवली हिवाळ्याची शिरशिरी ॥

आज झोंबतो अंगाला पहाटेचा थंड वारा ।
कुठे मिळेल का आई तुझ्या मायेचा उबारा ॥

तुझ्याविना आई घर सुनेसुनेसे वाटते ।
आणि दिवाळीच्या दिशी तुझी आठवण येते ॥

सासरीच्या या संसारी माहेराची आठवण ।
आठवती बाबा-भाऊ आणि दारीचं अंगण ॥

अंगणात पारिजात कोण देई त्याला पाणी ।
दारी घालिते रांगोळी माझ्यावाचून का कोणी ॥

आई तुझ्या पायापाशी घोटाळते माझे मन ।
जिथे उभे अंगणांत तुळशीचे वृंदावन ॥

दारापुढे लिंबावर साद घालतो कावळा ।
कोण येणार पाहुणा आतुरला जीव भोळा ॥