धेनूपासून नका पाडसा
धेनूपासून नका पाडसा दूर असे नेऊ
मुनिवरा, अदय नका होऊ !
वेलीवर या फूल वाढले
वत्सलतेचे जल त्या दिधले
आता कुठे गंधात दंगले, त्यास कसे देऊ?
मुनिवरा, अदय नका होऊ !
आघातच हा दुर्दैवाचा
कळतो ना मज अर्थ जीण्याचा
काळिज मागा, पण मातेचा पुत्र नका नेऊ
मुनिवरा, अदय नका होऊ !
मुनिवरा, अदय नका होऊ !
वेलीवर या फूल वाढले
वत्सलतेचे जल त्या दिधले
आता कुठे गंधात दंगले, त्यास कसे देऊ?
मुनिवरा, अदय नका होऊ !
आघातच हा दुर्दैवाचा
कळतो ना मज अर्थ जीण्याचा
काळिज मागा, पण मातेचा पुत्र नका नेऊ
मुनिवरा, अदय नका होऊ !
| गीत | - | शांताराम नांदगावकर |
| संगीत | - | अशोक पत्की |
| स्वर | - | आशालता वाबगावकर |
| नाटक | - | कैकेयी |
| गीत प्रकार | - | नाट्यगीत |
टीप - • या 'कैकेयी' नाटकाच्या लेखिका ललिता बापट आहेत. 'कैकयी’ हे वि. वा. शिरवाडकरांचे जे नाटक आहे, ते वेगळे. |
| धेनु | - | गाय. |
| वत्सल | - | प्रेमळ. |
दाद द्या अन् शुद्ध व्हा !
आशालता वाबगावकर