दुभंगून जाता जाता
दुभंगून जाता जाता मी अभंग झालो!
चिराचिरा जुळला माझा; आत दंग झालो!
सल जुनेच सलता सलता सुखावून गेले!
अन् हळूच गुणगुणती हे वळ न मोजलेले!
कशी कथा सरतासरता पूर्वरंग झालो!
किरण एक धरुनी हाती मी पुढे निघालो!
अन् असाच वणवणताना मी मला मिळालो!
सर्व संग सुटले, माझा मीच संग झालो!
ज्ञानदेव लिहुनी गेले ओळओळ भाळी!
निमित्तास माझे गाणे, निमित्तास टाळी!
तरू काय? इंद्रायणीचा मी तरंग झालो!
चिराचिरा जुळला माझा; आत दंग झालो!
सल जुनेच सलता सलता सुखावून गेले!
अन् हळूच गुणगुणती हे वळ न मोजलेले!
कशी कथा सरतासरता पूर्वरंग झालो!
किरण एक धरुनी हाती मी पुढे निघालो!
अन् असाच वणवणताना मी मला मिळालो!
सर्व संग सुटले, माझा मीच संग झालो!
ज्ञानदेव लिहुनी गेले ओळओळ भाळी!
निमित्तास माझे गाणे, निमित्तास टाळी!
तरू काय? इंद्रायणीचा मी तरंग झालो!
| गीत | - | सुरेश भट |
| संगीत | - | रवि दाते |
| स्वर | - | सुरेश वाडकर |
| गीत प्रकार | - | भावगीत |
| चिरा | - | बांधकामाचा दगड. |
| पूर्वरंग | - | प्रस्तावना / कीर्तनातील पहिले निरूपण. उत्तरंगात कथा येते. |
| सल | - | टोचणी. |
सुरेश वाडकर