जगण्यासाठी, आधाराची, खरंच, गरज असते का?
आपण ज्याला आधार मानतो, तो खरंच, आधार असतो का?

गर्द अंधारांतुन आपण प्रकाशात येतांना- एकटेच असतो!
पुन्हा काळोखात विरतांना सुद्धा- हा एकटेपणाच आपली- सोबत करतो!

मग या उजेडांतल्या प्रवासातच ही वेडी तहान का?
जिच्यामुळे असहाय्य व्हावं, एवढी तिची मिजास का?

जगण्यासाठी, आधाराची, खरंच, गरज असते का?

ज्यांचा आधार शोधायचा- ते तरी कुठे समर्थ असतात!
खरं म्हणजे, ते देखील, आपल्या सारखेच, उजेडात चाचपडत असतात!!

तरीही त्यांच्या हाताची ऊब आपणाला का हवी असते?
गंमत म्हणजे, आपल्या खांद्यावरही, कुणाची मान- विसावू पहाते!

अखेर "आधार" या शब्दाचाच आपण आधार घेत असतो का?
जगण्यासाठी, आधाराची इतकी गरज असते का?