कटि	-	कंबर.
भाट	-	स्तुतिपाठक.
राऊळ	-	देऊळ.

राजा बढे यांच्या माहेराच्या पहिल्या गाण्याला - 'माझिया माहेत्रा जा' - पु. ल. देशपांडे यांनी फारच रसानुकूल चाल लावली आहे. त्यांचेच प्रात:कालचे वर्णन ज्या कवितेत आहे - 'झाली पहाट झाली पहाट' - तिची चाल अशीच देशपांड्यांनी लावली होती. ती अर्धवटच राहिली होती. ती त्यांनी ज्योत्‍स्‍नाबाईंना शिकवली पण होती. मी ती पुरी केली ती त्याच अंगाने. 'जातां गुंगती गौळणी' या ओळीपासून माझी चाल सुरू होते. या ओळीच्या आधी काही नुसते स्वर मी घातले.. 'गुंगती' या शब्दाशी जमविण्याकरिता आणि एक मधुर आलाप होकारावर 'मंद पैंजणपावलीं' ह्या पुढील ओळीच्या आधी घातला.. आणखी सौंदर्य निर्माण करण्या करता !
(संपादित)

केशवराव भोळे
माझे संगीत - रचना आणि दिग्‍दर्शन
सौजन्य- मौज प्रकाशन, मुंबई

  इतर संदर्भ लेख