सायंकाळी निवांतवेळी रातराणी उमलली
जिवलगा, प्रीती अबोल झाली

निनादले रे माझे कंकण
अमृतवेळी फुलला क्षणक्षण
मिटल्या नयनी स्वप्‍ने लपवून
तुझीच राणी तुजवर रुसली

विरहामधले देणेघेणे
वसूल केले आतुरतेने
जे न साधले कधी शब्दाने
ते सगळे रे नजर बोलली

अशा प्रीतीची रंगत न्यारी
तेच आपुले सुख संसारी
स्वर्ग अवतरे आणि भूवरी
वंशदीप रे जीवन उजळी